Normaal gesproken is Loetje aan ’t IJ een keurig etablissement.
Lunchen of dineren met uitzicht op de Amsterdamse Jachthaven. Waar met regelmaat mooie bootjes voorbij varen en gasten in alle rust kunnen genieten van een fluwelen biefstuk die drijft in een ambachtelijk bereidde Jus. Iedereen kent Loetje.
Maar diezelfde rust werd op 15 juni jongstleden abrupt verstoord door de 23 deelnemers van Café Pittig. Door een oorverdovend en vooral ook ongekend hard applaus (107,9 decibel). Waren de verhalen dan zo goed?
Jij bent jouw controle kwijt. Geloof mij maar.
De sessie werd afgetrapt door Ron van der Sterren, Senior Integratie Consultant binnen PIT. En zijn boodschap was direct helder: integratie moet je serieus nemen, maar eigenlijk kun je er ‘rustig’ vanuit gaan dat jij dit niet voor elkaar hebt binnen je eigen organisatie. En dat is logisch. Want dat heeft bijna niemand.
Van der Sterren maakt onderdeel uit van een groep architecten binnen PIT die de ontwikkelingen op het gebied van integratie binnen de SAP markt nauw volgen. Hiermee was hij dan ook in staat om direct een aantal belangrijke inzichten te verschaffen op dit vlak met als doel de deelnemers wakker te schudden. En met succes.
Quick & Dirty
In zijn werk loopt hij er regelmatig tegen aan. Bedrijven waar geen visie of beleid is op integratie. ‘Vroeg of laat, ga je dan gewoon nat. Want als het geen onderdeel uitmaakt van (integratie)architectuur en er geen principes worden gehanteerd, merk je dat er te weinig serieuze aandacht voor is en dat het vaak maar achteraan in keten komt. Met inconsistenties en ‘quick & dirty’ oplossingen.’ Voor Van der Sterren een doorn in het oog. ‘Dat fixen we later wel’, hoort hij dan vaak. Maar vaak komt dit er niet van. Waardoor er dus een landschap ontstaat zonder transparantie. En als het dan fout gaat? Dan weet niemand wat er precies gebeurt. En ziet ook niemand waar het echt vandaan komt. Zonde.
Op verschillende vlakken binnen jouw omgeving is sprake van integratie. Met allemaal verschillende kenmerken. Waar je overal rekening mee moet houden en specifiek dus moet gaan oordelen: hoe past dit in mijn landschap?
Data streaming? ‘Yes please’
Bij PVH Europe weten ze alles over het niet tijdig serieus nemen van het topic integratie. PVH, bekend van Tommy Hilfiger, Speedo en Calvin Klein, is namelijk een typisch voorbeeld van een bedrijf waarin de business hard gaat. Keihard.
Arnold Ruijter leent zich normaal gesproken niet voor dit soort sessies. En hij is dan ook zeker niet snel op het podium te vinden. Maar Ruijter is op een missie. Als Senior Manager ERP Development & Integration kan Ruijter het verhaal van Van der Sterren beamen. En is hij hier met regelmaat tegen aan gelopen. Dus vertelt hij ons netwerk ook maar al te graag over zijn bevindingen.
Back in the days
Ruijter laat een overview zien van hoe het begon. Jaren geleden. Met een aantal simpele EDI verbindingen met klanten en Sterling als middleware tool. Een situatie die een kleine 15 jaar geleden goed werkbaar was. Maar nu niet meer. Want nu ziet het landschap er een stuk complexer uit.
Zo wordt er een groot aantal protocollen ondersteund. Voor verschillende toepassingen worden inmiddels verschillende middleware platforms gebruikt. Bijvoorbeeld PI/PO voor interne applicaties. ‘De complexiteit is enorm toegenomen. Veel interfaces, weinig hergebruik van componenten waardoor het alleen maar complexer en onoverzichtelijk is geworden. We nemen integratie en architectuur nu heel serieus. En dat moet ook wel. Want anders is het einde zoek’.
Er zijn een aantal belangrijke datastromen die over het landschap van PVH lopen. Masterdata, transactiedata en operationele transactie flows. En dat zorgt voor een belangrijk aantal uitdagingen. Want het duurt lang voordat je iets draaiend hebt. Te lang eigenlijk.
De impact van nieuwe collecties
‘Zowel de full loads als de delta’s moeten ondersteund kunnen worden’. Denk aan flexibele pricing bijvoorbeeld. Want wie de detailhandel een beetje kent, weet dat (flexibele) pricing enorm belangrijk is. ‘Een hele nieuwe zomercollectie laden? Daar moeten we voorzichtig in zijn. Want dat trekt het hele systeem bijna omver.’
Op dit moment komen ze bij PVH nog wel wat tekort voor de toekomst. ‘Data streaming is nog een lastig verhaal. Maar wel heel erg belangrijk voor ons. Als data gewijzigd wordt moet dit direct door het landschap naar andere systemen gedistribueerd worden. Niet meer wachten op processen die in de avond gaan lopen, maar direct op dat moment zelf.’
‘Kafka is een mogelijke tool. Maar die data uit SAP halen dat is het grote probleem. Dat kan niet met een database query. Dat moet via de applicatie laag van SAP. Maar binnen SAP is daar nog geen functionaliteit voor.’
De NS: machtige eenvoud
Bij de NS zijn ze er klaar mee. Al die complexiteit. Het gebrek aan overzicht. En de torenhoge kosten die het huidige landschap met zich mee brengt. Waar het verhaal van Ruijter nog in het teken stond van een uitbreiding van integratie en integratiemogelijkheden, kijkt de NS toch heel anders naar haar integratietoekomst.
Minder integratie. Meer eenvoud. Eén business proces. Eén beheer afdeling. En één simpele administratie met één factuur.
oNeSap
Rob Imhoff, momenteel werkzaam bij de NS als Senior SAP architect, legt uit wat de bedoeling is. ‘oNeSap is een businessprogramma. Een samenwerkingsverband tussen Logistiek, HR, Operations en IT waarbij SAP S/4 HANA de digitale core gaat vormen waarmee we terug kunnen naar één factuur.’
Hierbij gaat de NS zoveel mogelijk gebruik maken van alle best practices voor haar processen. En wordt de aansluiting gezocht bij de standaard van SAP. Maar wat betekent dat concreet voor het integratielandschap van de NS?
Geen discussie. PO blijft.
‘De integratieproducten worden zoveel mogelijk herzien en gereduceerd. Waarbij we natuurlijk zoveel mogelijk terugbrengen naar de standaard van SAP. Hierbij brengen we de integratiearchitectuur in lijn met de doelstellingen die er zijn. PI verdwijnt maar PO blijft. Want er moet namelijk een integratietool zijn. Het is zo SAP specifiek dat je hier niet zonder kan.’
Het klinkt als een gelopen race. Met alleen maar winnaars. Maar zo eenvoudig is het niet volgens Imhoff. ‘SAP is slechts 10% tot 15% binnen de NS. Kleinschalig dus. Waarbij onbekend maakt onbemind ook nog eens opgaat. We ondervinden dus wel weerstand vanuit de architecten. Maar ook de traditionele discussie van pakket vs maatwerk laait continu op. Dat is en blijft een dingetje.’
107,9 decibel.
107.9 decibel aan applaus. Dat red je niet zomaar. Nu willen we niet voorbij gaan aan het sterke verhaal van Ruijter van PVH. Echt niet. Want het was open, vernieuwend en veelzeggend.
Maar het echte geheim zat in de ‘staart’. De Tommy Hilfiger Power Bank. Waarmee je dus ook op vakantie ergens op een afgelegen strand je telefoon kan opladen. De hele dag door. Iedere deelnemer kon er één krijgen. Mits het applaus maar hard genoeg was.
Over Café Pittig
Bij ons hoor je verhalen die je eigenlijk nooit krijgt te horen. Ontmoet je vakgenoten die je normaal eigenlijk nooit ziet en tref je een sfeer aan waardoor je op het puntje van je stoel gaat zitten. Ongedwongen, broederlijk en van een dusdanig hoog niveau dat je iedere keer weer wat opsteekt.
Bij Café Pittig drinken we een pittige kop koffie, horen we de meest interessante verhalen aan en ontspannen we daarna samen met een lekker koud biertje. Omdat we weten dat ontspanning vaak leidt tot de mooiste gesprekken en beste inzichten. Heb je interesse? Bel ons. En zorg dat je er de volgende keer bij bent.
